1.3. Badassowaty Edward powraca po raz trzeci, czyli Miłość, Tęsknota i Karl

Szanowny Internecie, Drodzy Czytelnicy!

Dzisiaj, ponieważ Wy byliście umiarkowanie grzeczni, a nas od dwóch tygodni świerzbiły ku temu rączki - powrót [nie pierwszy, lecz nie ostatni jeszcze] Edwarda "Moralnej Ruiny" Cullena! Odcinek ten popycha (niefortunne słowo [za to dość adekwatne do zamiarów obu ze stron]) naprzód związek Belli i Edka, opisuje rytuału godowe gatunku Gnojkus Obrzydliwus i częstuje nas sporym kęsem pseudofilozoficznych wynurzeń aŁtorki [w rewanżu my oferujemy jej ciasteczko "AUtorko, bierz połowę albo zmień dilera, bo Cię oszukuje"]. Ponadto pojawia się Karl, który jest moim osobistym ulubieńcem.

Jest to też odcinek, w którym Ithil umiera. Ale nie uprzedzajmy faktów.

Adres bloga: http://edward-mojahistoria.blog.onet.pl/

Zanalizowali: Ithil i Johnny Zeitgeist 

Rozdział III
To była wspaniała noc.
I bardzo wyczerpująca.
Mogę uznać, że to był chyba najlepszy seks w moim życiu. [Trwał całe trzy minuty! Łuuhuu! Nowy rekord!] [Tak, a po wszystkim on i jego prawica wpełźli głębiej pod kołdrę i usatysfakcjonowani zapalili papierosy xP]
I to z kim?! [Ty się mnie pytasz?]
Emily Weber. Siostra Angeli Weber- wyszła ze szkoły na rzecz zakonu.
A ja- właśnie leże sobie w łóżku Emily.
Jej rodzice wyjechali, wiec dziewczyna korzysta. [Rozumiem żeby zapraszać sobie chłopaka na czas nieobecności rodziców. Ale od razu cały wiec?!]
Nie. Cnotka to ona nie jest.
Zdecydowanie nie. Ostra z niej zawodniczka [Przepraszam, ale nie mogę się pozbyć wizji rodem z zawodów wolnej amerykanki: z gryzieniem, kopaniem, ciągnięciem za włosy i nozdrza…] [Krzesłem! Krzesłem go!].
-Cześć kochaniutki. Przyniosłam ci śniadanie [Rzeczywiście ostra. Taka w stylu pani Wesley…] [FUJ! Nie chcę wyobrażać sobie pani Wesley uprawiającej seks z Edwardem!] [Ja też nie! … … Za późno! Oo]- powiedziała Emili wchodząc na łóżko. Była w samym szlafroku i z trudem powstrzymywałem się żeby nie powtórzyć tego co niedawno skończyliśmy. [„Tylko gdzie w tym bajzlu znajdę karty do pasjansa?”]
Nie. Moja zasada- nie wchodzić dwa razy do tej samej rzeki [To ona TAM miała jakąś rzekę?! Oo], laska pomyśli ze jest jakąś wyjątkowa i się od ciebie nie odczepi.
Przykład: Jessica Stanley.
Bzykałem się z nią parę razy i myśli ze skocze za nią w ogień.
Akurat. Chciałaby [Ja, szczerze mówiąc, też chciałbym żebyś skoczył w ogień, Edward…] [*podpisuje się obiema rękami i nogą*]
-Dzięki, ale nie będę jadł. Która godzina? – spytałem wstając z łóżka.
-7.40 [prawdziwa bohaterka opka. Ja nie umiem mówić cyferkami]
-Kurwa, musze się pośpieszyć. – zacząłem szukać moich ubrań, porozrzucanych po jej pokoju. – Gdzie moje bokserki?
-W praniu- odpowiedziała, przymilając się do mnie.
-W praniu? ! – wściekłem się.
Co to za sztuczka?! [A później moja urocza asystentka wyciągnie królika ze skarpetki…]
-No były brudne i… [„Edziu-u… pobrudziłeś gatki na myśl o spaniu z siostrą mniszki?! I jeszcze zostawiłeś je na widoku?” ... Zbiera mi się na wizytę w łazience. Będzie długa i widowiskowo zakończona, z głową w kiblu ;/]

-Nie dziw się ze były brudne. Jeżeli robi się facetowi loda to czasami tak bywa [Nie. Nie bywa. Chyba, że robisz coś nie tak. Ale ja cię nie będę uczył.]- warknąłem – Ok. Wyschną i oddasz mi przy okazji. – dodałem spokojniej
Już kierowałem się do drzwi gdy zatrzymał mnie jej glos [Wyskoczył przed niego i zaczął machać wielkim lizakiem policyjnym ^^].
-A buzi na pożegnanie?
Odwróciłem się do niej i uśmiechnąłem się.
Ok. Ona zasłużyła. [„Pozwoliła mi zrobić ten numer z marchewką i pudlem, mało która się godzi…”] [Zaraz, zaraz, sądzisz tak POMIMO tego, że WYPRAŁA twoje gacie?! Wstyd, Edwardzie, hańba i sromota…] Pocałowałem ja i szybko ulotniłem się z jej domu.
Zdążyłem do szkoły. Byłem o 7.55 [„ile sekund?!” ja się pytam!]. Szybko wysiadłem z samochodu i nawet nie zauważyłem Belli. Wpadliśmy na siebie a jej rozsypały się książki.
Szybko zaczęliśmy je zbierać. [Już robiłeś ten numer, Mistrzu Podrywu, powtarzasz się!]
-Przepraszam – powiedziałem gdy już staliśmy
-Nie ma za co- uśmiechnęła się do mnie.
Kurwa… [NIE! *uderza go zrolowaną gazetą* Masz mi się zaraz nauczyć innego przekleństwa! Względnie opanować sztukę utrzymywania nastroju!] [Nie, nie, nie załapałeś, skarbie. On uznał, że każda uśmiechająca się dziewczyna to kurwa. Przykre to trochę. I trzepie po kieszeni- pomyśl, że każdej dziewczynie, która się do Ciebie uśmiecha musisz zapłacić…]
Chciałem zapytać gdzie się tak spieszy ale kurwa to chyba jasne.
Ja- EdwardCullen- nie wiedział co powiedzieć. [„z ust ciekła mi strużka śliny. Jak zwykle zresztą.”]
Nagle podeszli do nas Jasper i Emmett.
-Cześć Bells – przywitał się z nią Jasper
Bells??? [Okej, zgadzam się z Edkiem – że niby zdrobnienie od zdrobnienia? A później będą do niej mówić „Be”, czy jak?] [Och, a ja uważam, że to słodkie: „-Cześć, DZWONY, wyskoczymy na piwo? *czy wstaw tu dowolną czynność* Nie chciałbyś, żeby Twoi przyjaciele tak do ciebie mówili? ^^][…Nie.][Szkoda, bo to niestety kanoniczne.] [Czyli że Stephanie Meyer też ma głupie pomysły. Kto by na to wpadł?]
-Hej. Witaj Emmet
-Cześć wam
-Co tu robicie? – spytał Jasper
-Właśnie szlam do szkoły i…. [Ona właśnie błoto do szkoły? Eeee… Nie, jednak nie chcę wiedzieć!]

-I na nią wleciałem
Emmet stłumił chichot. Posłałem mu mordercze spojrzenie. [Nie doleciało.]
-A co wczoraj porabiałeś Edward. Nie umiałem się do ciebie dodzwonić? [Tak. Dysfunkcje ruchowe to faktycznie przykra sprawa. Ale co to ma do aktualnego miejsca pobytu Edwarda? … *facepalm* No tak, głupia Ja. Przecież to Edward- blogaskowa heroina. Jego sWeEtAsHnE przyjaciółeczki nie mogą się poruszać bez niego…]
Kurwa no… Teraz?! Ten to ma wyczucie.
-No jak to co? To co zawsze. Obracał… - odezwał się Emmett ale mu przerwałem.
-Książkę. Bardzo ciekawą książkę. [A teraz moje perwersyjne oczy wyobraźni podsuwają mi obraz Edwarda siedzącego całe popołudnie na łóżku i obracającego w rękach książkę: „Łiiii! Teraz te znaczki na okładce wyglądają tak śmiesznie! *obrót* A teraz jeszcze śmieszniej! *obrót* O, a teraz znów jak litery… Łiiiiii! ~”] [Później Edward odkrył kartkę z napisem „Obróć mnie” na obu stronach i zniknął na kilka dni…]
Nastała chwili krępującej ciszy. [„To Edward umie czytać?” – pytali wszyscy]
-Ja pójdę już. Nie chce się spóźnić. Na razie- powiedziała po cichu Bella i prawie biegnąc weszła do szkoły.
Patrzyłem na nią aż znikła z mojego pola widzenia. [Bo gdyby zniknęła z pola widzenia kogoś innego to byłaby całkiem inna sprawa, nie?]
Potem zwróciłem się w stronę Emmetta.
-Co ci kurwa odbiło?! Mogę wiedzieć ciulu?!
-No co tyko spytałem. Dlaczego mam siedzieć cicho?
-Bo dobrze wiesz jaka jest Bella a ja…
-A ty ja wykorzystasz. Ja nie będę w tym pomagał, wiec mowie co mi się zywnie podoba. [E-MMETT! E-MMETT! Brawa dla pierwszej relatywnie pozytywnej postaci opka!]
Słyszałem cichy śmiech Jaspera.
Kurwa! Wszyscy przeciwko mnie. [Tak, biedny, uciemiężony Ty. Nikt nie chce Ci pomóc w okłamywaniu Bogu ducha winnej dziewczyny *krzepiąco poklepuje po ramieniu*] [*poprawia na drugie ramię, uzbrojony w maczugę*]
-Ok. Spoko. To kogo tym razem zaliczyłeś? – spytał Jasper, gdy już zmierzaliśmy korytarzem w stronę klasy.
Mięliśmy teraz wszyscy razem lekcje. [Wow. Szok.] [Wygodne. Teraz aŁtorka może się skupić tylko na scenach seksu]
-Emily Weber. Naprawdę niezła – uśmiechnąłem się na samo wspomnienie minionej nocy.
-No co ty? Nieźle
-Nieźle to mało powiedziane. [Nieźle było, zaprawdę niezła była ta noc i ja niezłym się okazałem w tej niezłej w sumie godzinie na tym niezłym łóżku. Nieźle!]
Byliśmy już pod klasa. [*cichy głos z pod spodu* „Kopcie tunel, ko-kopcie tunel!”]
-Jasper…. Nazwałeś Belle- Bells… - odezwałem się
-No tak. I co z tego?
-No Bells [„Dzwony”- pamiętajmy!] [Jednym słowem Edward wyraził tysiąc sprzecznych uczuć tkwiących w nim głęboko… Bells znaczy miłość, znaczy smutek, a nawet nadzieję! Słowo „Bells” znaczy świat!] [Dobrze się czujesz?] [Nie.]
-Achhh… Wczoraj spędziliśmy razem z Alice i Bella sporo czasu i mogę powiedzieć ze naprawdę polubiłem ta [tę] dziewczynę. A ze Alice mówi tak do niej to tez zacząłem tak mówić. Co w tym dziwnego?
-Nie nic.- odpowiedziałem.
Choć kurwa poczułem dziwna chęć aby również ja tak nazwać. [„I żeby ona mówiła do mnie Mein Herr…”]
Gdy będę ja bzykał mam zamiar szeptać to zdrobnienie do jej ucha… [*zniesmaczony* Taaa, miło jest mieć cel do którego można dążyć…] [„Dobrze ci, DZWONY?”, „Powiedz mi, DZWONY, jak lubisz najbardziej?”, „Oooch, DZWONY, jesteś wspaniała…”- tak, zdrobnienie romantyczne jak ciepło porannej złotej strugi ;/]
Taaa

Siedzieliśmy już na stołówce razem z Alice i Bella a tu nagle do naszego stolika podeszła Emily.
A ta czego kurwa ode mnie chce?! [*bierze linijkę w łapki* Nie, nie, Edwardzie, powinieneś popracować nad składnią: „Czego ta kurwa ode mnie chce”, jeśli już. A teraz… padnij na kolana i przepraszaj tę biedną dziewczynę ^^ *sugestywnie uderza linijką w otwartą dłoń*]
-Miałam ci oddać twoje…. Uhhm ubranie, wiec oddaje- po tych słowach rzuciła mi bokserki na stół i odeszła. [DAM-DAM-DAAAAM!] [*kilk*]
Wszyscy patrzyli na mnie zszokowani a ja nie umiałem wydobyć z siebie głosu. [W obliczu takiego natężenia nieoczekiwanych zwrotów akcji nawet animująca moc blogaskowej heroiny się zawiesiła]
Spojrzałem na Belle, która od razu spłonęła rumieńcem.
Kurwa! [Kończy mi się cierpliwość i zaraz na serio zrobię komuś krzywdę. To dziewczyny, które się rumienią to też kurwy?! To kto, do ciężkiej cholery, nie jest?!?!?! AGRHHHHH!] [Chcesz papierową torbę? Masz, weź moją… *podaje torbę z pierwszej analizy*] [*wykonuje serie głębokich wdechów i wydechów dla uspokojenia skołatanych nerwów*]
Musze cos zrobić.
-To moja kuzynka i …. – zacząłem.
-Nie kłam. Znam Angele.- odezwała się Bella z uśmiechem na ustach.
Albo mi się wydawała albo ten uśmiech był bardzo wymuszony… [NIEEEEEE, skąd wnosisz?] [Tak czy siak dziewczyna wybrała sobie naprawdę dziwny moment na uśmiechy. Nawet wymuszone]Nagle wstała.
-Alice idę do łazienki. Spotkamy się pod klasa.- powiedziała i ruszyła w stronę wyjścia. [… Ona idzie rzygać. Stawiam królestwo i pół księżniczki, że idzie rzygać!]
-Bells czekaj. Idę z Toba. [o, i nawet będzie miała towarzystwo! Tak… ramię w ramię? Spoko! W takim razie i ja się przyłączam] [To ja też idę!] [Scena jest tego zaiste godna]– oznajmiła Alice i wstając posłała mi wrogie spojrzenie.
A ten [tego] Kuźwa o co chodzi?!
Gdy dziewczyny wyszły zwróciłem się do Jaspera.
-O co chodzi twojej dziewczynie? – spytałem lekko wkurzony.
-Alice to nie jest jeszcze moja dziewczyna.
-Dobrze no. Nie jest. Ale ma cos do mnie? [„ma coś do tego wzoru cnót i prawości, którym aczkolwiek wszakże bądź jestem?”]
-Może [*kilk*]
-Może? – spytałem coraz bardziej wściekły.
-Może. Konic tematu.
Zabije go kiedyś!
Na biologii Bella siedziała cały czas cicho. [Tymczasem pod obecnym na sali Mikiem Netwonem powstała sporych rozmiarów kałuża śliny. I nie tylko śliny.] [O smar do maszyn chodzi, a co myśleliście?!] [Przypominam- cyborg!] Albo się nad czymś zastanawiała albo cos ja głębiło. [Głebiło? Pewnie to wzrok Mika *wcale nie mam skojarzeń*]
Nie pytałem.
Również się nie odzywałem. [Milczący Twardziel. Zawsze działa. Prawda kochanie?] […] [Iiik, uwielbiam cię!] [W szale uwielbienia nie zwróciłeś uwagi na to, że Edward nie pyta i nie odzywa się JEDNOCZEŚNIE! *zachwyt*]
Na parking wyszliśmy wszyscy razem, tylko Emmet gdzieś znikł.
Oczywiście można się domyślić: umówił się z Ross. [A teraz rączka do góry: komu się przypomniały Rossmówki? ^^]
Zwariował na jej punkcie.
Otaczają mnie sami wariaci. [Tylko ja, sypiający z kim popadnie i prawdopodobnie przeżarty przez choroby weneryczne jestem wzorem zdrowia psychicznego! A teraz, gdzie zaparkowałem mojego jednorożca?] [Pragnę zauważyć, że już dawno stwierdzono, iż wariatowi zawsze się wydaje, że wszyscy wokół to wariaci- z wyjątkiem jego samego oczywiście]
-Jedziemy gdzieś? –spytałem i miałem nadzieje ze Bella również się zgodzi.
-Jasne. A gdzie? – spytała Alice
-Do „BARN” . Fajny club [mają naprawdę spoko clietelę. Można zagrać w calambury a z gier carcianych to w clepańca i pocera, ewentualnie w cości, cały czas grają zespoły clawiszowe...] – odpowiedział Jasper.
-Chętnie. Co powiesz Bello? Na która jedziesz do Frankiego?- spytała
Frankie? Kto to kurwa jest Frankie? [On ci zaraz powie] [TO jest Frankie! Klęknijcie przed jego zajebistością! SUUUPEEER!] [*klęka z nabożną czcią*]
Spojrzałem pytająco na Jaspera a ten jedynie wzruszył ramionami.
Ciul. Jak jest pomocny to ni chuja. [Nie ogarniam zamysłu aŁtorki w tym zdaniu] [Umieć jechać trawnik… i chuj!]
-Na 18…Wiec czemu nie…- odpowiedziała Bella.
Jest! Udało się! [I co zrobisz dalej? Twój szatański plan nie jest zbyt szatański, jest najwyżej chochlikowy…]
-Ok. No to wsiadać do mojego wozu i jazda- zawołałem i razem ruszyliśmy do volvo.
Gdy już usiedliśmy w clubie Jasper i Alice zaczęli się do siebie Tulic. [I Tupac]
Jeżeli nie byli para to od teraz już są. [To mówię ja, Jarząbek!]
Bella oznajmiła ze idzie po cole.
Podeszła do baru a ja ruszyłem za nią.
-Gołąbeczki – szepnąłem jej do ucha. [„…i natychmiast dostałem po oczach gazem pieprzowym.” Nie? Kurczę, szkoda!]
Momentalnie podskoczyła i odwróciła się w moja stronę.
Odpowiedziała uśmiechem.
-Zamówiłam cztery cole. Nie wiem co chciałeś.
-Prowadzę. Może być – uśmiechnąłem się do niej.
Wyciągnąłem pieniądze i rzuciłem na bar. [O kur…cze. Rzucanie pieniędzy na bar to chyba najbardziej prostackie, co można zrobić w takiej sytuacji. Powiedz jeszcze „reszty nie trzeba!” z wielkopańską miną (chwyt, który robi największe wrażenie jeśli masz dokładnie odliczoną kwotę xP)]
-Ja zapłacę
-Ja już to zrobiłem
Uśmiechnęliśmy się do siebie.
Bella spuściła wzrok.
Sama słodycz… [OMNOMNOMNOM!]
-Wiec kim jest Frankie? – spytałem bo cholera jasna ciekawość nie dawała mi spokoju.
Bella rozpromieniła się.
Ojjj…..[Dała światłem po oczach…]
-Ach Frankie to… - nie dokończyła bo podeszła do nas…
-Witaj Edwardzie
-Witaj Lisa [Cześć Lisa! Miło poznać tak dobrze przedstawioną postać!]
-Yyy ja pójdę….
Bella wzięła cole i podeszła do stolika.
-Edwa…
-Wybacz Liso, ale musze [komarowi] [biedronce] [pluskwie] [karaluchowi] [ważce] [żukowi gnojarkowi] iść. Milej zabawy. [Pa, Liso! Nigdy cię nie zapomnę!] [*macha radośnie*]
Podszedłem do stolika i usiadłem na miejscu.
Cały czas nie spuszczałem wzroku z Belli. [Która właśnie wypełniała pozew o zakaz zbliżania się]
Chciałem wiedzieć jej każdy gest. [Co mówiłeś?] [… Bella zaczęła wypełniać go szybciej!]Ku mojemu zaskoczeniu ona również na mnie patrzyła i nie spuściła wzroku.
Czułem cos cholernie dziwnego. Cos kurwa czego nie umiem opisać. [Do autorki: Nie, nie umiesz, bo inaczej nie napisałabyś „kurwa”!] [A teraz przeredagujmy trochę ten tekst tak, by był prawdziwszy: „Coś, czego ja- kurwa- nie umiałem opisać”. Przy okazji poprawiłam interpunkcję. Nie dziękuj] Pożądanie, ok. Tez. [Edward pożąda tez! To takie… filozoficzne! … Pewnie przez przypadek -.-] Wielkie pożądanie, ale cos jeszcze… [„Już wiem! But mnie uwiera!”]
Z zamyśleń wyrwał mnie glos Jaspera.
-Lisa?- spytał
-Lisa [To imię mówi wszystko!]
[Lisa?!?!?! *ze zdumienia pada martwa*] [*wskrzesza*] [Ja-jak to zrobiłeś?] [*Trzyma w rękach książkę „Voodoo dla (t)opornych”* Tutaj piszą że masz się skontaktować ze specjalistą, gdyby wystąpiło nagłe łaknienie mózgów..] [… *odczekuje chwilę* aŁtorek… serc aŁtorek! *wyciąga ręce przed siebie i kroczy ku aŁtorce*] [Chyba można to uznać za sukces. *macha na pożegnanie*]

Cały czas patrzyliśmy na siebie z Bella.
-Zmieniła się- zauważył Jasper
-Zmieniła się
Bella chyba nie wytrzymała, bo spuściła wzrok. [Nie wytrzymała napięcia towarzyszącego temu porywającemu dialogowi!]I szczerze nie dziwie się jej.
Patrzy na nią facet , który pewnie ma w oczach wypisane, że ma ochotę rzucić ja na ten stół i uprawiać z nią sex. [Edward, lat 17, jest z niego kawał szui i nic z tym nie robi. Po przerwie, w „Na każdy temat”…] Nawet na oczach tych wszystkich ludzi… [Na oczach? Będzie trochę niewygodnie…] [No co ty. Mięciutko! :3]
- I co u niej? –dopytywał się mój przyjaciel
W końcu na niego spojrzałem, bo jeszcze chwila i naprawdę się rzucę na ta małą. [„… Wolę się rzucić na Jaspera”]-Nie wiem. Nie pytałem.
-Olałeś ja? [Ja, ja, natürlich] [Mein Herr!]

-Spieszyłem się- znów zerknąłem na Bella ale tylko na chwile.
Miałem cholerna ochotę zdjąć jej ta gumkę która ma na Glowie i zobaczyć w pełnej okazałości jej loki. [Nie!] [Ale…] [NIE!] [Skarbie, proszę!] [NIE, zostaw tę gumkę bez komentarza!]
Ochhh….! [„Seroxat- na przedwczesny wytrysk!] [Zaraz, on tak… od myśli o jej włosach?] [I to tych na głowie, nie? xD Wyższy stopień wtajemniczenia]
-Wiesz ze to właśnie jej dużo zawdzięczasz- zachichotał Jasper.
Nie odpowiedziałem, ale wiem. [Wiem, że nie powinnam wymagać tego od aŁtorki, ale miło by było, gdyby umiała utrzymać jeden czas w zdaniu]
Lisa jest kelnerka w „BARN”. Ma już może z 28 lat.
Ale to właśnie z nią bzykałem się po raz pierwszy. Miałem 15 lat.
Byłem niepełnoletni ale jej to nie przeszkadzało. [Przeszkadzało za to prokuratorowi. I szczerze mówiąc mnie też] [Ty wiesz co? Cholera, chyba NAPRAWDĘ na długo nie zapomnimy Lisy! Cnota Edwarda… O ja cię kręcę… Po tym będę musiała wyszorować swój mózg Domestosem chyba] Pokazała mi jaki sex jest przyjemny i od tej pory korzystam jak mogę.
Czas minął dobrze. Gadaliśmy o szkole i o jutrzejszej imprezie.
-Jest już 17.45. [Ku ku! Ku ku!] Musze już lecieć. Do zobaczenie.
-Bells, czekaj pójdę z Toba.- odezwała się Alice.
-Nie trzeba. Przejdę się – odpowiedziała Bella i uśmiechnęła się ciepło [najpierw podgrzała swój uśmiech palnikiem] do Alice.
Gdy wstała ja zrobiłem to samo. [Też uśmiechnął się ciepło do Alice?]
-Nie ma takiej potrzeby żebyś szła. Odwiozę cie- zaproponowałem
-Nie musisz, naprawdę… [„a przez >>nie musisz<< mam na myśli >>trzymaj się ode mnie z daleka ty obrzydliwa osobo<<]
-Ale chce. Nie będziesz szła sama. Nasze gołąbeczki, przynajmniej pobędą same, a ja nie będę musiał robić za przyzwoitkę. Dacie rade chyba wrócić sami, co? [Zagraj to jeszcze raz, Sam! Ja sam w swej samotności pozostanę sam. Samotnie.]
-Damy. – odpowiedział Jasper, ale jego uwaga skupiona była już na Alice.
I na odwrót. [Alice na już była skupiona uwaga jego?]
Gdy byliśmy z Bella, już przy drzwiach, obydwoje się obróciliśmy w tym samym czasie.
Alice i Jasper się lizali. I to jak! [Na świderka! Na okrętkę! Bez rąk! I do góry nogami!] [Lizali się. Publicznie. *zbiera jej się na pawia* Nie mogli po prostu się umyć?]
Kurwa! [Po raz pierwszy to słowo jest użyte w dobrym miejscu…]
-Wreszcie -Wreszcie [Stereo?]
Powiedzieliśmy równocześnie z Bella i uśmiechnęliśmy się do siebie.
Otworzyłem drzwi i przepuściłem Belle.
-Proszę [Jeśli myślisz, że to wymaże wszystkie jednorazowe numerki to się grubo mylisz…] [Co ty, on chce tylko popatrzeć sobie bezkarnie na jej tyłek!]
-Dziękuje –uśmiechnęła się nieśmiało.
W czasie jazdy nie odżywaliśmy się do siebie. [Ja też niespecjalnie odżywam na myśl o czytaniu tego opka…] [*ściąga bluzkę i siada mu na kolanach. Sugestywny tembr głosu mode on* A teraz? ^^] [*gasi światło*]
Bella podała adres i tyle.
Gdy byliśmy już pod danym domem [danemu domu nie zagląda się w drzwi!], postanowiłem w końcu zapytać.
-Wiec kto to jest Frankie? [No wiecem wszakże, sam powiedziałeś xP]
-To mój chłopak [Dam-Dam-DAAAAM!] [*klik*]
Ze co kurwa proszę?! [Też jestem zdumiona!] [A ja nie. Tak dla równowagi]
Bella chyba nie zauważyła mojego wkurwionego wyrazu twarzy bo kontynuowała.
-Ma 6 lat. Ma porażenie mózgowe a ja się nim opiekuje. To najwspanialszy mężczyzna na ziemi. – jej twarz rozpromieniła się. [*patrzy na Ithil* Nie, z tego się nie śmiejemy] [Pragnę jednakowoż nadmienić, że Bella nie patrząc na niego odpowiedziała na jego pytanie]
Ta dziewczyna naprawdę jest nieziemska.
Świat byłby lepszy, gdyby żyło na nim więcej ludzi podobnych do niej. [I mniej ludzi podobnych do ciebie]
W momencie w którym mówiła o swoim „chłopaku” jej oczy były takie żywe.
Kuźwa… [AŁtorka nie napisała „kurwa”! Progressss!]
W końcu na mnie spojrzała.
-To pozdrów tego swojego chłopaka – uśmiechnąłem się do niej a ona ten uśmiech odwzajemniła.
-Pozdrowię. Polubiłbyś go. Wszyscy go kochają. I pewnie cos byś dostał. Ja gdy pierwszy raz rok temu poznałam [go?] dal mi pierścionek – Bella wyciągnęła rękę i mi go pokazała. [Ale zauważ, że „go” jest we wszystkich zdaniach oprócz tego w którym powinno wystąpić. Zaczynam podejrzewać, że o na robi to specjalnie]
Zwykły odpustowski [miał wypustki?] pierścionek ale dla niej miał ogromna wartość.
Miałem tak cholerna ochotę ja dotknąć, ze pod pretekstem przyjrzenia się jej pierścionkowi dotknąłem jej dłoni.
Od razu ja cofnęła. [Mądra dziewczyna! Dostanie batonika]
Jeżeli dlatego ze poczuła to samo co ja to chyba dobrze.
Pokopał mnie prąd, czy co? [Jesteś pokopany, fakt] [Żałuję, że nie przeze mnie (Czytelnicy, zauważcie: on uważa, że dobrze by było, gdyby jego ukochaną pokopał prąd. Jak się zaraz dowiemy to nie koniec dziwnych wyobrażeń aŁtorki na temat miłości)]
-Dziękuje. I do jutra.
-Na pewno będziesz?
-Tak. Alice mi nie odpuści. Jeszcze raz dzięki. – po tych słowach wysiadła z samochodu.
Wróciłem do clubu.
Alice i Jaspera już nie było.
Nagle kolo mnie stanęła Lisa.
-Co powiesz na to aby umilić ci czas? Nie chodzi mi o seks. Mowie to przyjemności wyłącznie dla ciebie… [*ma bardzo złe myśli* To naprawdę fantastyczne: Edward spławił tę dziewczynę i wyraźnie dał jej do zrozumienia, że nie chce z nią gadać, w związku z czym ona… przychodzi proponuje mu (jak się zaraz dowiemy) przyjemność oralną. Aż nie wiem jak o skomentować] [*nuci* „It’s a kind of magic!...”]
-Hmmm… Brzmi ciekawie…
-To jak?
-Prowadź.
Zaciągnęła mnie na zaplecze. [A tam stał… konik na biegunach! Ju-huuu! (no co, przecież miało nie chodzić o seks!)] [Nie wiem czy mam być zniesmaczony czy podniecony…] [Mam szczerą nadzieję, że jednak zniesmaczony.]
Od razu wzięła się do roboty.
Zsunęła mi spodnie.
-Tęskniłam… - to były ostatnie slow [Jakie slow? Slow motion? „Tęęęęskniiiiłaaaam!”] [xD] jakie wydobyły się z jej ust. [A wypowiedziane były do...?]
Zamknąłem oczy i wyobraziłem sobie ze zamiast Lisy Kleczy [Hm. Lisa Klecza. Ładnie!] przede mną Bella.
Od razu zrobiło się przyjemniej…
Wróciłem do domu bardzo zadowolony z dzisiejszego dnia.
Po pierwsze : wspomnienia z zeszłej nocy. Przykro tylko ze Emily okazała się suka. [Bo wyprała ci gacie i jeszcze sama przyniosła? Serio koleś, CO JEST Z TOBĄ NIE TAK?]
Po drugie: w końcu zacząłem gadać z Bella, która na dodatek zaczęła również mnie obdarzać uśmiechami. [No rzeczywiście, to postęp. To w końcu wcale nie było tak, że Bella jest po prostu miłą osóbką i uśmiecha się do wszystkich za sam fakt, że istnieją i nie rzucają w nią niczym ciężkim]
Po trzecie: zrobiono mi najlepszego loda w historii świata. Lisa wie w czym rzecz. Z jej doświadczeniem…. [Dobra, oficjalnie WYKLUCZAM CIĘ z gatunku ludzkiego za bycie taką paskudną małą szują!] [Drodzy czytelnicy, a teraz razem wykonajmy podróż w czasie o jakieś… sześć linijek temu. „Od razu zrobiło się przyjemniej”. Czy to nie sugeruje raczej, że bez myśli o Belli było raczej tak sobie?]
Troszkę wypiłem wiec nawet nie wiem kiedy zasnąłem…
Następny dzien. Sobota.
Jasper od rana wyrwał mnie [podryw z rana jak śmietana! Jasper nie chce już dłużej tłamsić swoich sprzecznych uczuć] i Emmetta do pomocy w przygotowaniu imprezy.
Miało się zjawić sporo ludzi.
Nic dziwnego.
Wiec cały dzień miałem zawalony, ale gdy nadszedł upragniony wieczór nie umiałem się [To już jest, cholera jasna, recydywa. ONA JUŻ KTÓRYŚ RAZ UŻYWA SŁOWA „UMIEĆ” ZAMIAST „MÓC”. To. Nie. Jest. To samo!!!] doczekać aż zobaczę Belle.
To odpowiednia pora do rozpoczęcia swojego planu.
W końcu mam miesiąc.
Byli już wszyscy. [Cześć wszyscy! Miło widzieć tyle fajnych postaci pobocznych w tekście!]
Nie widziałem jedynie Belli i Alice.
Staliśmy w czwórkę: ja, Jasper, Emmett i Ross, Az tu nagle właśnie wtedy gdy brałem łyka piwa [i gdzie niosłeś tego łyka?]- weszła.
Alice jak Alice.
Ale ona…
Bella.
W ogóle jej nie poznałem. [Ślicznie dziś wyglądasz! Wcale cię nie poznałem.] [Czeeeść! Schudłaś!]
Miała na sobie czarna bluzkę na grubych ramiączkach z dekoltem! [Ramiączka miały dekolt? Spoko!]
Kurwa i to jakim!
Do tego czarne obcisłe rurki [z kremem!] i trampki.
A jej włosy…
Kurwa jej włosy! [Były na głowie! Ja cię, ale czad!]
Miała rozpuszczone. Jej piękne loki spływały wzdłuż jej ramion i docierały wprost do jej dekoltu. [Z maczetami docierały. A nim dotarły musiały przedrzeć się przez dziewiczą Pustynię Obojczykową, Szyjowe Urwisko oraz delikatne pagórki jarzmowe] Wiec chcąc nie chcąc musiałem tam spojrzeć. Musiałem spojrzeć na jej cholerne jędrne piersi.
Ja pierdole! [Nie. Jeszcze nie.] [W Edku odezwał się poeta…]
Wyglądała cholernie seksownie.
Seksownie?!
Nie to źle określenie. [*bije gazetą* Złe określenie! Niedobre!]
To jak wyglądała to….
Gdyby każda inna laska tak się ubrała pewnie nikt by nie zwracał na nią uwagi ale Bella to co innego.
Bella nawet w swetrze wygląda seksownie. [Ty to masz niskie standardy] [Sugerujesz, że dziewczyna w swetrze nie może wyglądać seksownie?]
Nawet nie zauważyłem kiedy do nas podeszły. [… -.-]
Przywitaliśmy się, i gdy końcu odzyskałem glos rozejrzałem się po Sali. [Nie jestem końcem. Nie zwracaj się tak do mnie. Poza tym: czyście się do Hogwartu, do Wielkiej Sali przenieśli, że „Sala” z dużej litery?]
Wszyscy kolesie, nie ważne czy byli z laskami czy nie, lampili [że co robili?] się na Belle!
Ooo ja wam pokaże. [Zajic! Nu pagadi!]
Przybliżyłem się do niej i wyszeptałem do uch. [Uch, aleś wyszeptał!] [Widzę to. I wy to zobaczcie: Edward podchodzący w lansadach do Belli, nachylający się do niej i… wyciągający zza pleców garnek! Zbliża go do ust i zalotnie szepcze w jego ucha… Oooo taaak xD]
-Napijesz się czegoś? – po czym spojrzałem jej w oczy.
Poczułem jej słodki zapach [ale dopiero wtedy, kiedy spojrzał jej w oczy! Wcześniej to ni hu-hu xP] , który o mało co nie spowodował ze zaciągnąłem ja do jakiegoś ciemnego miejsca. [Ten facet nie ma superego. Ma id i drugie id. Trzeba by go zamknąć i badać. Albo przynajmniej zamknąć] [„… i badać”. Albo mi się zdaje (mam nadzieję!) alboś właśnie zaproponował Edwardowi zabawę w lekarza] […] [Tak, masz rację, to blogasek rzuca mi się na mózg. Potrzebuję przerwy. Długiej, długiej przerwy…]
Edward Cullen!
Rozchyliła wargi i. mimowolnie na nie spojrzałem
Kurwa jaka ja mam ochotę ja wycałować, aż w końcu poczuje taka namiętność ze będzie mnie błagać abym ja wydymał. [*nuci* Dozwolone od lat osiemnastu…]
Wydymał? Te słowo jakoś mi do niej nie pasuje.
Co? Się? Ze? Mną? Kurwa? Dzieje? [Jesteś! Straszny! Gnojek! Może? Nie?]
-Chętnie
-Na co masz ochotę?
Bo ja na ciebie. [Kochanie, ty] [Ja nie chcę, ja się brzydzę!] [Ktoś musi] [Ale czemu ja?!] [Zostałaś wybrana w tajnym głosowaniu] [*zza zaciśniętych zębów* Ten tekst już w erze kamienia łupanego był stary- to raz. I wtedy TEŻ był kiepski- to dwa. A trzy: Mam ogromną ochotę cię walnąć. Serio.]
-Może sok pomarańczowy- powiedziała.
Szybko sięgnąłem po sok na stoliku i podałem jej go. [Czyli ten sok był… tuż obok? Nie mogła po prostu… no nie wiem… SIĘGNĄĆ PO NIEGO?!]
-Dzięki
-Cala przyjemność po mojej stronie
-Bello, chodź idziemy. Musimy pogadać. – odezwała się Ross, która jak widać bardzo Belle polubiła chociaż jej nie znała [Słyszycie to? To kanon zawodzi jak zraniony łoś].
Taka jest Ross…
Mila dla wszystkich. Dlatego tez Emmett z nią jest. Z jakąś suka by się nie zadawał. [kolejny argument do mojej teorii Emmetta jako jedynej pozytywnej postaci w tym tekście]
Wszystkie trzy gdzieś zniknęły [„Wszystkie trzy”, „wszystkie trzy”… A! Tam była jeszcze Alice! Zapomnieli o Alice! Rozumiem, że ona była wliczona w stały asortyment Belli, skoro Rosalie prosiła na rozmowę Bellę, a Alice i tak poszła z nimi? *odchrząkuje* „Trudno was rozdzielić nawet teraz, gdy Frodo został wezwany na tajną naradę, a ty nie dostałeś zaproszenia (Samwise Gamgee)” *wstaje i biegnie do Tolkiena przepraszać go za tę profanację*] [*biegnie za nią, machając swoim egzemplarzem „Voodoo dla (t)opornych”*].
-Słodki kwiatuszek z tej Belli – odezwał się Jasper
-Oj ma ona ładne płatki, ma- zachichotał Emmett [dobra, cofam]
Popatrzyłem na niego wrogo.
-A tobie wara od tego kwiatka. Nie będziesz go zapylał- warknąłem
-Zapylanie zostawiam tobie. Co nie? – odpowiedział sarkastycznie Emmett [A teraz wszyscy razem- Sarkazm! Tak! Nie! Działa!] [Dziękujemy wszystkim czytelnikom za udział w naszej małej grze interaktywnej] [Odczynianiu złych uroków chyba…]
-Zamknij się! [Jak śmiesz podejrzewać mnie o zrobienie czegoś tak szujowatego?! … A, no tak, sory, cofam…]
-Chciałem się tylko z Toba podroczyć [„… Ty krejzolu!” xD]
-Zabawne- powiedziałem i wyszedłem na ogród. [A fe, regionalizm! Precz, precz!]
Zauważyłem ze kolo basenu Jaspera, na ławce pod drzewem siedzi Bella.
Z uśmiechem na twarzy ruszyłem w jej stronę.
-Mogę? –spytałem
-Spojrzała na mnie i uśmiechnęła się lekko.
-Jasne
Usiadłem przy niej, „niechcący” ocierając się o jej ramie. [Zemsta Mistrza Podrywu!]
Na moje szczęście nie odsunęła się. [Nie martw się, to tylko dlatego, że blokowało ją drzewo]
-Co cie tu sprowadza? –spytała
-Emmett mnie wkurwił, Jasper został z nim a pewnie teraz biorąc pod uwagę to ze ty tu siedzisz zabawiają się ze swoimi dziewczynami [Rozumiem, że ryj Belli był tak brzydki, że od patrzenia na nią wszystkim się odechciewało? Czy wręcz przeciwnie: była TAAAAK SEEEEKSOWNA, że w jej obecności faceci zapominali o swoich dziewczynach i planowali… hmmm… grupen hug? xP]. A polowa osób w tym domu zniknęła gdzieś w krzakach albo w pustych pomieszczeniach [„Normalnie gdzie nie spojrzeć, ktoś się ryćka. O, cześć Karl. Nie tą stroną, ale próbuj dalej!”] Chyba wiesz po co…
-Wiem. Ale nie rozumiem po co to…
Aha.
-Bo to mile- uśmiechnąłem się pod nosem.
No bo co?!
To cholernie mile. [Czy zauważyliście to? Wszystkie aŁtorki blogasków, w których jest motyw seksu (czy czegoś sekso-podobnego) piszą zawsze, że „będzie miło”, „było miło” albo coś w tym guście a jednocześnie każdy bohater zawsze przeżywa przynajmniej trzy orgazmy i jego udziałem staje się „niebiańska rozkosz”. To zastanawiające.]
-Wiesz ze polowa z tych osób która teraz to robi się nie kocha [Czołem, Karl!] [*z przerażeniem* Nie! Nie czołem!]. Nie inaczej… Polowa z tych facetów nie kocha tych dziewczyn. Kobieta aby pójść do łóżka z mężczyzna potrzebuje zaufania, poczucia więzi, bliskości i miłości. [Czy to oznacza, że te dziewczyny, które gżdżą się tam z tymi dopiero co poznanymi facetami to… nie kobiety? *włącza jej się TEN zmysł* Yay! Yaoi! xD] A facet? Facet – przeważnie- potrzebuje tylko miejsca. [Fajne zdanie. Szkoda, że autorką nie jest aŁtorka, tylko Billy Crystal…] [Ale i tak pochwalamy ją za to, że zapamiętała cytat nie będący wytworem Stephenie Mayer lub twórców Hannah Montana]
Zatkało mnie trochę.
-Większość facetów to świnie. Nie rozumieją ze kobieta potrzebuje miłości…
-Miłość… Dobre. Nie wszyscy wiedza co to jest Bello. Mi się wydaje ze to tak jakby budować dom i palić wszystko wokół... Miłość, to jest słuchanie pod drzwiami, czy to jej buty tak skrzypią po schodach... Miłość jest wtedy, kiedy do 40-letniej kobiety wciąż mówisz "moja dziecinko". I kiedy patrzysz jak Ona je, a sam nie możesz nic przełknąć. I wtedy, kiedy nie zaśniesz dopóki nie dotkniesz jej brzucha. I wtedy, kiedy stoicie pod drzewem, a Ty marzysz o tym, aby się przewróciło, bo wtedy będziesz mógł Ją ochronić... Miłość to takie cos co nie istnieje. [*w osłupieniu patrzy na ten tekst* *z trudem przełyka ślinę* Noooo dobrze. Szczerze mówiąc, to nawet nie wiem od czego zacząć. To było zbyt głupie i zeżarło mi mózg. Mimo wszystko spróbuję. Do aŁtorki: Primo- Miłość nie jest jak budowanie domu i palenie wszystkiego wokoło. Nawet nie wiem, skąd ci to przyszło do głowy, ale jest głupie. Howk. Secundo- z miłości mógłbyś jej załatwić nowe buty a nie skrzypiące, stare trepy. Nie jestem zbytnią materialistką, ale lubię, kiedy mój chłopak wygląda jak człowiek, a nie kloszard. Tertio- Mówienie do kogoś „dziecinko” z cała pewnością nie jest wyznacznikiem miłości. Gdyby tak było, otrzymalibyśmy całą masę homoseksualnych staruszek. Mówienie czegoś takiego do dorosłej kobiety nie musi być nawet słodkie (domyślam się, że o taki efekt ci chodziło: żeby czytelnik zrobił „Awww, >>dziecinko<<”) Quatro- Jeżeli patrzysz jak ona je a sam nie możesz nic przełknąć, to może to świadczyć chyba tylko o tym, ze jest tak brzydka, że od razu ci się odechciewa. Albo że masz jakieś problemy z układem pokarmowym. Więc niemożność jedzenia z ukochaną osobą to kiepski dowód miłości IHMO. Quinto- Mój chłopak nigdy nie dotyka mojego brzucha zanim zaśnie. To pewnie dlatego- choć mogę się mylić- że mieszka na drugim końcu miasta. Pomimo to wierzę, że mnie kocha. Ja też nie dotykam jego brzucha przed snem a zapewniam cię, że kocham mojego chłopaka bardziej niż „bardzo”. A teraz najlepsze na koniec: nie wiem, jak popierdoloną trzeba być osobą, żeby marzyć o tym, żeby na miłość twojego życia zwaliło się drzewo. Z całą pewnością trzeba mieć duuuże problemy ze sobą. Jeśli kogoś kochasz, to raczej pragniesz właśnie, by był zawsze bezpieczny, żeby nad jego kochaną głową nie przemknął nawet cień niebezpieczeństwa. Z cała pewnością nie przekładasz ponad to taniego szpanerstwa. Tutaj przydałoby się, droga aŁtorko, sięgnąć jednak do oryginału, gdzie kanoniczny Edward uważał się za zagrożenie dla Belli i dlatego był gotów ją zostawić (choć ten z kolei przeginał w drugą stronę, ale bliższy był na pewno mojemu rozumieniu miłości niż to, co ty tu spłodziłaś). Generalnie jeżeli aŁtorka naprawdę tak właśnie wyobraża sobie miłość, to ja jej szczerze współczuję. I życzę, żeby miało okazję zmienić zdanie] [Z tego wszystkiego zrozumiałem tylko tyle, że jest szansa żeby Edek i/lub Bella zostali przygnieceni jakimś drzewem. I. CHCĘ. TEGO!]
Przyglądała mi się zdziwiona.
Ja sam byłem zdziwiony. Co mnie naszło?
Matko! [Hej, a gdzie moja kurwa? Nie, zaraz, to źle zabrzmiało…]
Gdyby mnie ktoś usłyszał… [Fakt, jeszcze mógłby pomyśleć, że umieć mówić coś innego niż „kurwa”. Nawet, jeśli to „coś innego” to straszne brednie…]Postanowiłem kontynuować.
-Powiedz mi: czy jeśli mężczyzna powie kobiecie ze ja kocha, czy cos się zmieni miedzy nimi? [Tak] [Tak]
-Jeśli powie, czy jeśli ona mu uwierzy?
Nie umiałem na to odpowiedzieć. [To proste, stary. Zacznij od otwarcia ust. A potem powinno pójść już samo (przypominam: „umieć” to nie to samo co „móc”!)]Uśmiechnąłem się pod nosem.
-Masz racje. Kobiety Są zbyt słabe żeby poradzić sobie z niektórymi facetami. [Sprawa pierwsza: Właśnie po to wynaleziono gaz pieprzowy. Sprawa druga: to raczej nieszczególnie dobry tekst na podryw]-Tego nie powiedziałam. W męskim świecie to właśnie kobiety Piszą ostatni rozdział. Kiedy stawka właśnie jest miłość tylko one potrafią walczyć tak, ze nic ani nikt nie jest w stanie je [ich] powstrzymać. – mówiąc to patrzała na basen. [I cały dramatyzm sceny wzięła cholera, bo Bella PATRZAŁA na basen.]
A ja… na nią.
Po jej słowach dość długo nic nie mówiliśmy.
Bo co tu dodawać...?
Zdąłem sobie sprawę ze musze końcu cos zrobić , związku z „prośba” Mika.
-Może spotkalibyśmy się jutro czy tam kiedyś? [„Właśnie przeprowadziliśmy para-filozoficzną rozmowę w której dowiodłem, że kobiety to w gruncie rzeczy śmieci do zaspokajania samczych chuci. Czy teraz mogę cię poobmacywać? Proooszę?!”]– spytałem ale widząc zaskoczenie w jej oczach szybko dodałem- Pouczyłabyś mnie może trochę biologii? Ostatnio się opuściłem. To jak? Mogę na ciebie liczyć?
Jej twarz się rozpromieniła.
No tak…
Jeżeli chodzi o pomaganie- Bella jest pierwsza.
-Z przyjemnością
Uśmiechnęliśmy się do siebie, po czym postanowiliśmy wrócić do środka. [Do środka czego?] [Jądra ciemności. Wrócili i słuch po nich zaginął *marzy*]
No to zaczynał swoje zadanie. [Kto niby? Pan Babinicz? Skąd ta trzecia osoba nagle?] [Narrację nieoczekiwanie przejął Karl] [Cześć, Karl!]
Bardzo przyjemne zadanie…